Ks. Robert Gołębiowski: – Na czym polega formacja Waszej Wspólnoty?

Mariusz Mazur: – Formacja opiera się przede wszystkim na uczestnictwie w liturgiach, słuchaniu katechez, dzieleniu się Słowem oraz przez towarzyszenie. Szczególnie opieramy się na pieśniach i katechezach wydanych przez Wspólnotę. Oprócz tego wspólne jest dla nas doświadczenie chrztu w Duchu Świętym. W formacji szczególną rolę spełnia towarzyszenie duchowe, które występuje na każdym etapie we Wspólnocie. Jedność to warunek trwania Wspólnoty. W wymiarze relacji z braćmi oznacza to nieustanne przebaczanie, troskę i okazywanie miłości. Nie wolno nam mówić o braciach źle, jednamy się zawsze przed zachodem słońca. Trudnym braciom staramy się okazać najwięcej miłości i przebaczenia. Jesteśmy ze sobą solidarni. Jedność ma także szerszy wymiar. Przejawia się w posłuszeństwie odpowiedzialnym, w modlitwie za nich oraz w wierności regule Wspólnoty.

– Kolejny ważny czynnik duchowy to kontemplacja

– Tak, jako Wspólnota odkrywamy powołanie do życia kontemplacją w świecie. Wykonując różne zawody, przebywając w różnych środowiskach, pośród codziennych obowiązków pragniemy odnajdywać w swoich sercach przestrzeń do kontemplacji Boga, do miłosnego trwania w Jego obecności. Na ile jest to możliwe, staramy się pośród hałasu tego świata szukać sposobności do wyciszenia, nie poddawać się dużemu tempu życia, jakie z każdej strony jest nam narzucane – by słuchać i wpatrywać się w Boga. Pomaga nam w tym nasza reguła modlitewna. W różnych chwilach w ciągu dnia kierujemy nasze myśli ku Bogu. Dzięki czemu nasza modlitwa, w pewnym sensie, rozciąga się na cały dzień. Modlitwa zaczyna przenikać każdą czynność, którą w ciągu dnia wykonujemy: naszą pracę, obowiązki domowe i odpoczynek.

– Fundamentem tej duchowości jest jednak zawsze tajemnica Krzyża…

– Oczywiście, Krzyż jest podstawowym powołaniem każdego chrześcijanina, a Miłość Ukrzyżowana podstawowym charyzmatem. Nasza Wspólnota stara się żyć tak, by „nie zniweczyć Krzyża Chrystusa”. Wyraża się to przede wszystkim w miłości do osób dla nas trudnych lub wręcz wrogo do nas nastawionych, w przyjmowaniu każdego wydarzenia w życiu jako woli Bożej, nawet jeśli tego nie rozumiemy, w podejmowaniu ofiar za świat. Nauczanie we wspólnocie koncentruje się wokół mądrości Krzyża, nasze sumienia staramy się formować według tej mądrości. Jesteśmy głęboko przekonani, że Krzyż jest łaską, a poza nim się cierpi. Staramy się więc nie odpowiadać złem na zło, agresją na agresję. Przyjmować w milczeniu upokorzenia lub zabrać głos właśnie wtedy, kiedy wszyscy milczą. Chcemy, aby w nas nie ustawało zgorszenie Krzyża, przeciwko któremu świat się buntuje. Chcemy z wiarą przyjmować wezwanie: „Nie opieraj się złu, daj temu, kto cię prosi, błogosław tych, którzy cię prześladują”.

– Jak więc możemy streścić fundamentalną formułę wspólnoty?

– Nasza reguła wygląda następująco: poranna modlitwa do Ducha Świętego; godz. 12 modlitwa „Anioł Pański”, w miarę możliwości łączymy się z naszym Papieżem i powierzamy Maryi cały Kościół; godz. 15 modlitwa „Ojcze nasz”, powierzamy w niej opiece Pana całą Wspólnotę, odpowiedzialnych, wszystkie nasze zaangażowania i staramy się zastanowić, czy to, co aktualnie robimy, jest w zgodzie z Krzyżem; wieczorem rachunek sumienia, 45 minut modlitwy, w tym pół godziny w ciszy, dla domowników 15 minut wspólnej modlitwy (Nieszpory lub Jutrznia, jedno oficjum jest obowiązkowe). Eucharystia w miarę możliwości codziennie. Dziesiątka Różańca, 45 minut rozważanie słowa raz na tydzień, wyjazd na dwa dni „pustyni” raz na kwartał, stały spowiednik, spowiedź nie rzadziej niż raz na miesiąc. Rekolekcje Wspólnota przeżywa dwa razy do roku, w Adwencie i Wielkim Poście są one obowiązkowe. Natomiast spotkania formacyjne Wspólnoty odbywają się w cyklu czterotygodniowym. W pierwszym tygodniu jest Eucharystia i agapa, w drugim Liturgia Słowa, w trzecim adoracja Najświętszego Sakramentu, w czwartym dzielenie z życia. Raz na dwa miesiące odbywa się we Wspólnocie spotkanie pokutne. Na spotkaniach Wspólnoty obecni są jej członkowie, nowicjat, postulat oraz próba. Same zaś spotkania Wspólnoty odbywają się raz w tygodniu. W pierwszym i trzecim tygodniu miesiąca są otwarte spotkania modlitewne prowadzone przez członków Wspólnoty. W pozostałe: zamknięte spotkanie formacyjne, na tym spotkaniu obecni są członkowie wspólnoty oraz nowicjat, postulat i próba.

– Funkcjonujecie przy parafii Ojców Dominikanów. Jak wygląda kwestia wstąpienia do Wspólnoty?

– Wstąpienie trwa kilka lat, podczas których staramy się upewnić o powołaniu do Wspólnoty, wprowadzić w jej duchowość, zasady i zwyczaje, a przede wszystkim w regułę modlitewną.
Okres wchodzenia do Wspólnoty dzielimy na etapy: kandydatura – trwa trzy miesiące, jest to czas przyglądania się Wspólnocie i podjęcia regularnej modlitwy; próba – trwa maksymalnie około roku, rozpoczyna ją przydzielenie prowadzącego we Wspólnocie, warunkiem wejścia na próbę jest m.in. podjęcie regularnej 15-minutowej modlitwy, postulat – trwa około dwóch lat, warunkiem wejścia do postulatu jest m.in. podjęcie półgodzinnej modlitwy, w tym 20 minut w ciszy, podjęcie wspólnej modlitwy przez małżonków, wyjazdy na dni pustyni; nowicjat – trwa około roku, uczęszczamy już na wszystkie spotkania Wspólnoty, żyjemy całą regułą; decyzję o wejściu do Wspólnoty ostatecznie podejmuje odpowiedzialny.

– Nagraliście już blisko 19 płyt z pieśniami pasyjnymi i medytacyjnymi. Gdzie można je nabyć?

– Bardzo nam zależy, aby chwała Pana była rozsławiana śpiewem. Wszystkie płyty są do nabycia na stronie internetowej Wspólnoty w zakładce sklep, a także w parafii Ojców Dominikanów, jak również w niektórych księgarniach katolickich. Z tych ofiar utrzymujemy bieżącą działalność Wspólnoty, dlatego za wszelkie gesty chrześcijańskiej życzliwości wobec nas będziemy zawsze bardzo wdzięczni.