To właśnie świątynie w czasie jubileuszu są i będą miejscem, gdzie otrzymać możemy najwięcej Bożych darów. W liście pasterskim abp. Grzegorza Rysia, którego treść mogliśmy wysłuchać w II Niedzielę Adwentu, usłyszeliśmy wezwanie, byśmy otworzyli się na łaskę, której Bóg chce nam udzielić. „Zatrzymaj się! Przerwij na moment swoją pracę i interesy. Zobacz, że Bóg działa! Czas «święty» (dzień, rok, jubileusz) jest czasem, w którym powstrzymujemy się od tworzenia po to, by odkryć, że jesteśmy stworzeniem. «Przestajemy czynić, by pamiętać, że jesteśmy uczynieni»” – podkreślał metropolita łódzki.

By głębiej przeżyć roku jubileuszowy, papież Franciszek szczodrze obdarował łódzki Kościół możliwościami uzyskania odpustów zupełnych z zachowaniem należycie spełnionych zwykłych warunków (sakramentalna spowiedź, Komunia św. i modlitwa w intencjach papieża). Odpust zupełny możemy zyskać dla siebie lub dusz w czyśćcu cierpiących, jeśli – spełniając powyższe warunki – udamy się w duchu pokutnym do jednego z 16 kościołów stacyjnych, które zostały w tym celu ustanowione.

Ograniczenia epidemiczne sprawiają, że dziś do tych świątyń możemy przybywać indywidualnie lub rodzinnie, uczestnicząc tam w celebrowanych nabożeństwach lub trwając na osobistej modlitwie. Ważne jest to, byśmy pamiętali o prośbie papieża Franciszka, by modlitwa ta była zaniesiona w intencji wierności Polski chrześcijańskiemu powołaniu, w intencji uproszenia powołań kapłańskich i zakonnych oraz obrony instytucji rodziny. W tym celu mamy odmówić modlitwę „Ojcze nasz”, „Wierzę w Boga” oraz jedną z inwokacji maryjnych: „Pod Twoją obronę”, „Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia” lub „Królowo nieba, wesel się. Alleluja”.

Z pielgrzymowaniem do kościołów stacyjnych związany jest znak Drzwi Świętych, które w łódzkiej katedrze otworzył legat papieski kard. Konrad Krajewski. Warto sobie uświadomić, że przekraczanie progu Drzwi Świętych oznacza wyznanie wiary, że Jezus Chrystus jest Panem, że na nowo wybieram życie, którym On mnie obdarzył, oraz że zamierzam zerwać z grzechem, w którym trwam.

Jezus, mówiąc: „Ja jestem bramą” (J 10,7), uświadamia nam, że nikt nie ma dostępu do Ojca inaczej jak tylko przez Niego, że na świecie istnieje tylko jedna brama, która prowadzi do komunii z Bogiem i że tą bramą jest On sam – Zbawiciel. Każde zatem wchodzenie do kościoła stacyjnego przez Drzwi Święte jest nieprzymuszonym wyborem Boga i Jego nauki zapisanej na kartach Pisma Świętego oraz skrupulatnie podawanej nam do wierzenia przez Kościół.