Chrzest Jezusa w Jordanie jest nie tylko początkiem Jego misji i działalności publicznej. W tym wydarzeniu Bóg mówi coś bardzo ważnego o tym, jak – dzięki Jezusowi – zmieniają się relacje między Bogiem a człowiekiem. O tym wydarzeniu mówi się jako o teofanii, czyli objawieniu się Boga. Słyszymy głos Boga Ojca, widzimy znak Ducha Świętego w postaci gołębicy i patrzymy na Jezusa, umiłowanego Syna. Ewangelista Mateusz pisze: „A oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. A oto głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
Otwarte niebiosa to w Piśmie Świętym znak objawienia Boga. W Ewangelii czytamy dosłownie, że niebiosa zostały otwarte Jezusowi. Bóg Ojciec dla Jezusa otwiera niebiosa, aby dać świadectwo przed ludźmi, że On jest posłanym na ziemię umiłowanym Synem Bożym. Mamy więc nie tylko świadectwo Jana Chrzciciela, który wskazuje ludziom Jezusa, Baranka Bożego, ale sam Bóg ogłasza ludziom zgromadzonym nad Jordanem, że Jezus wykona powierzoną Mu misję, że jest Jego umiłowanym Synem.
Głos z nieba mówi o relacji między Bogiem a Jezusem: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Bóg patrzy na Jezusa z czułością i miłością. Co więcej, użyte przez Mateusza wyrażenie w trzeciej osobie: „Ten jest...”, sprawia, że słowo Boże jest skierowane nie tylko do Jezusa. Bóg tak mówi do wszystkich zgromadzonych wokół Jezusa, jak również do Kościoła wszystkich narodów i pokoleń. Naszą odpowiedzią na te słowa jest modlitwa Ojcze nasz..., której nauczył nas Jezus. Zwracamy się w niej do Boga tak jak Jezus – Ojcze.
To jest możliwe właśnie dzięki Jezusowi, który jest Synem Bożym, Mesjaszem i naszym Zbawicielem. Opisywane wydarzenie objawienia Boga po chrzcie Jezusa w Jordanie nawiązuje do zapowiedzi ze Starego Testamentu. Izajasz pisze o Słudze Jahwe, używając bardzo podobnych słów: „Wybrany mój, w którym mam upodobanie” (Iz 42, 1). Ma on odnowić Izraela i zanieść zbawienie aż na krańce ziemi.
Jezus zajął miejsce ludzi, stając w Jordanie i biorąc na siebie nasze grzechy. Patrząc na chrzest Jezusa przez pryzmat krzyża i zmartwychwstania, wiemy, że odkupił nas z grzechów, ze zła i śmierci. W życiu chrześcijanina wydarzeniem przemieniającym jest chrzest św. Właśnie dlatego, że Bóg Ojciec nas umiłował, w Jezusie mamy dostęp do życia Bożego. Przez chrzest, w którym przyzywa się Trójcę Świętą: Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego, zostajemy wyzwoleni z grzechu i odrodzeni, włączeni we wspólnotę Kościoła i mamy udział w misji Jezusa. O każdym Bóg mówi: to jest mój syn umiłowany, to jest moja córka umiłowana.
2023-01-03 13:52
Ocena:+3-1Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Dziś niedziela Chrztu Pańskiego - w liturgii kończy się okres Bożego Narodzenia
Kościół katolicki obchodzi dziś w liturgii święto Chrztu Pańskiego. Kończy ono okres Bożego Narodzenia, choć w polskiej tradycji jeszcze do 2 lutego śpiewa się kolędy i nie rozbiera się szopki.
Święto Chrztu Pańskiego obchodzone jest w pierwszą niedzielę przypadającą po uroczystości Objawienia Pańskiego.
Tematem pierwszego czytania mszalnego w tegoroczną uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata jest namaszczenie Dawida, syna Jessego, na króla nad tymi, którzy mówią mu o sobie: „Oto my jesteśmy kości twoje i ciało”.
Tematem pierwszego czytania mszalnego w tegoroczną uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata jest namaszczenie Dawida, syna Jessego, na króla nad tymi, którzy mówią mu o sobie: „Oto my jesteśmy kości twoje i ciało”. Przybywając do Hebronu, Izraelici poczuwają się do wspólnoty z Dawidem i pragną, by stanął na ich czele i im przewodził. Warunkiem skuteczności przewodzenia innym i ich prowadzenia jest wzgląd na to, co łączy i zobowiązuje obie strony – przywódcę oraz lud – do wzajemnej lojalności. Właśnie na tym polega istota przywództwa politycznego oraz religijnego. Gdy nie ma tej świadomości albo gdy ulega ona osłabieniu i ginie, wtedy niszczy się i zanika więź między przywódcą a tymi, nad którymi sprawuje on władzę, a także, co jeszcze bardziej niebezpieczne, tworzą się i powiększają przepaści dzielące ludzi.
Żyjemy w trudnych czasach. Żyjemy tak, jakby Boga nie było. Człowiek nastawiony jest na konsumpcyjny styl życia. Jest nastawiony tylko na zysk, na zabawę i przyjemności, a w społeczeństwie zanika poczucie obowiązku dobra wspólnego oraz odpowiedzialności za siebie i innych. Nie rozróżnia się dobra od zła, zabija się sumienie, a w konsekwencji młodzi ludzie popadają w depresję i tracą poczucie sensu życia.
Dzięki Kościołowi katolickiemu jesteśmy Polakami – mamy wielką narodową kulturę, zbudowaliśmy wielką cywilizację i nie możemy pozwolić, żeby ona zginęła. Europa jest dziś w kryzysie. Rozpowszechniają się tam różne sekty, nie mające ducha chrześcijańskiego, ale posługujące się Ewangelią – takie przypadki były nawet na Ślęży. Sekty które głoszą, że życie doczesne nie ma najmniejszej wartości, że materia i ciało ludzkie to samo zło i należy je zniszczyć, że należy zniszczyć wszelkie społeczności, poczynając od małżeństwa i rodziny, trzeba wszystko obalić i spowodować całkowite wygaśnięcie cywilizacji, która istnieje w Europie, niszcząc jej fundamenty, czyli chrześcijaństwo, często zamieniając świątynie w hotele, restauracje lub całkowicie zrównując je z ziemią. Dąży się do tego, żeby chrześcijaństwo w ogóle przestało istnieć. We wszystkich okresach historii kościoła, gdy przychodził kryzys, powstawały nowe zakony. Gdy przyszła reformacja, która odrzuciła 6 sakramentów, która odrzuciła władzę papieską, tradycję Kościelną i nauczanie ojców Kościoła i papieży, a skoncentrowała się na samej Biblii - tacy nauczyciele jak Luter, Zwingli czy Kalwin głosili, że każdy chrześcijanin ma prawdo po swojemu interpretować Pismo Święte, co wprowadzało zupełny chaos w kwestiach wiary. Wtedy pojawił się nowy zakon, który temu się przeciwstawił - zakon Jezuitów. Jezuici tworzyli szkoły, uczelnie, uniwersytety, które zakładał Kościół. Dziś rzadko się wspomina o tym, że uniwersytet jest dziełem Kościoła. W średniowieczu, w czasach gdy królowie i książęta nie umieli pisać i czytać jedynie Kościół tworzył uniwersytety – do roku 1400 założył ich ponad 40, m. in. uniwersytet Krakowski. Na tych uczelniach pracowało wielu zakonników, dominikanie - Albert Wielki, Tomasz z Akwinu, franciszkanie – Św. Bonawentura i inni. Oni kształtowali umysły Europejczyków i stworzyli na terenie Europy mnóstwo szkół – nie mieczem, nie ogniem, ale intelektualnie przeciwstawiali się reformacji i uratowali Kościół katolicki w Europie. Później były też inne organizacje - bardziej i mniej jawne - w Europie, które próbowały opanować życie polityczne krajów europejskich, uniwersytety, rozwijające się media i ówczesne gazety. Chcieli za pomocą tych środków zniszczyć Kościół katolicki. Jednak zakony broniły Kościoła i wciąż go budowały. Trzeba jednak stwierdzić, że szatan nie śpi – on działa zawsze i ma do swojej dyspozycji pomocników. W naszych czasach szatan działa skuteczniej niż dawniej - poprzez media, dzięki którym ma większy zasięg. Próbuje się też skłócić profesorów, redaktorów gazet czy telewizji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
